Kinagisnan

Nasa bakasyon ako noong nakaraang linggo, grabe na-miss ko kayo lahat!

{I was on vacation last week, and boy, I missed you all!}

Medyo hirap ako sa aking bokabularyong Filipino, kaya ang tagal kong inisip ang aking lahok para sa linggong ito. Akala ko hindi na naman ako makakasali ngayong linggo, pero kagabi, habang nasa jeep ako, dumaan ang sinasakyan ko sa isang squatters' area, at naisip ko bigla ang tema ng LP. Sayang nga lang, cell phone lang ang dala ko, at gabi na rin noon, kaya hindi ko na rin makukuhanan ng litrato.

{I am not good in Filipino vocabulary, so I had quite a hard time thinking what my entry will be, but last night, the jeep I rode on passed by a shanty area and I thought about this week's theme. I wasn't able to get a picture of it, though, because I only have my cell phone with me.}

Sa paglipat ko ng mga litrato mula sa aking cell phone papunta sa aming kompyuter, nakita ko ang litratong ito na tumugma naman sa gusto kong ilahok para sa linggong ito. Kuha ito sa pier ng Tagbilaran City, Bohol habang kami ng kaibigan kong si K ay papuntang Dumaguete. Mula Bohol, minarapat na lang naming sumakay ng maliit na barko para naman maranasan ko ring magbyahe sa katubigan.

{While transferring the picture files from my cell phone to our computer this morning, I took a notice of this image I took that seemed to fit the image I wanted to show for this week. This picture was taken last Sunday in the Tagbilaran City port when my friend K and I were heading to Dumaguete. From Bohol, we decided to just take a small ship so I could experience travelling by water as well.}

Nang makita ko ang mga taong ito na nakasakay sa bangka at nagmamakaawang humingi ng kaunting limos sa mga pasahero, nahabag ako. Mas lalo akong nahabag sa mga kawawang mga bata, na sa mura nilang edad, kahirapan na ang kinagisnan nilang buhay. Ngunit, nahahabag nga ako sa kanila, pero sa isang banda ako ay naiinis rin lalo na sa mga magulang ng mga bata dahil alam na nga nilang mahirap ang buhay nila, nakukuha pa nilang magluwal ng inosenteng bata na hindi sila sigurado kung kaya nga nilang bigyan ng maayos na buhay ang kanilang mga anak.

{When I saw these people in small boats asking for alms, I felt pity for them, especially for the kids who were brought up in such conditions. On the other hand, I feel a little angry to the parents, who already knew they were living in poor state, yet they still choose to give birth to innocent kids whom they can not give good life.}

Wala na akong ibang maisip gawin kung hindi ang bumuntong-hininga.

{I can only sigh about it.}